Over ons
Leer ons kennen
Wie we zijn
Studiegenoten
Wij zijn Esther, Inès en Michelle. Aanvankelijk waren we studie- en kotgenoten in Antwerpen. Tijdens onze architectuuropleiding werden we bondgenoten voor het leven. Na onze studies gingen we aan de slag bij verschillende architectenbureaus. Maar het kriebelde.
Spontane synergie
Esther nam het initiatief en startte in 2014 Vandebergh architecten op. Al vrij snel vergezelde Inès Moeneclaey haar. Niet veel later werd ook Michelle Vranckx partner. Zo werd Vamo.architecten geboren. Binnen ons bureau hebben we elk ons eigen takenpakket en vullen we elkaars expertise goed aan. Belangrijke beslissingen nemen we altijd samen. We vinden het fijn werken zo met zijn drie. Gedachten uitwisselen en daarbij een klankbord hebben, werkt verrijkend en productief.
Esther Vandebergh
‘Gilles, mijn zoontje kreeg van de Sint ooit een kinderboek met prenten van beroemde gebouwen. Daar wil ik allemaal naartoe. Ik hoor het hem nog zeggen terwijl hij met een vingertje naar de piramides en het Colosseum wees. Sindsdien bezochten we o.a. Versailles, de Eifeltoren en Pisa maar ook de leeuw van Waterloo en tempels in het verre Thailand. Ik ben zelf opgegroeid met veel belangstelling voor cultuur en architectuur. Nu geniet ik intens van het reizen met mijn gezin. Ik ben zo trots en blij dat Gilles er wat van opsteekt en dat het hem inspireert voor zijn spreekbeurten op school. Zelf neem ik ook vaak verrassende ideeën mee naar huis.’
Inès Moeneclaey
‘Onze klant wilde een glas-in-loodraam. Eerlijk? Dat was de eerste keer dat we die vraag kregen. Dit was echt iets voor mij! Het ontwerp uittekenen, kleuren kiezen, overleggen met de bouwheer en ambachtelijk laten maken door een stielman. Ik glunder nog als ik aan het resultaat denk. Binnen ons team ben ik misschien wel de rustigste. Stille waters, diepe gronden. Zoiets. Mijn vakanties daarentegen die plan ik het liefst zo avontuurlijk mogelijk.’
Michelle Vranckx
‘Als 8-jarige verhuisde ons gezin van Antwerpen naar Kortrijk. De aangekochte woning moest echter nog grondig gerenoveerd worden. Met grote ogen volgde ik de werkzaamheden en was ik verwonderd hoe het sterk verouderde pand stapsgewijs veranderde in een moderne woning. Toen is mijn interesse in architectuur gewekt. Later werd ik architect, dat stond vast. Voor mijn opleiding ben ik teruggekeerd naar mijn ‘roots’ en ben er niet meer vertrokken. Als levensgenieter hou ik van de bruisende stad waar altijd wel iets te beleven valt. Een goed restaurant, een leuk barretje, de ‘hotspots’ van Antwerpen, ik ken ze allemaal.’